Olması beklenene, gelmesi beklenene “Umut” der sözlükler. Kimi kötülük olarak değerlendirirken Nietzsche “Umut, en son kötülüktür. Çünkü işkenceyi uzatır.” demiştir. Kimi de umudu, iyilik olarak değerlendirir. “Sağlığı olanın, umudu vardır ve umudu olan, her şeye sahiptir.” diyerek.

​Velhasıl Umut, önemlidir. Umut, hayatı sürdürülebilir kılandır.

​         Umut üzerine ve hatta filmlere bile konu olan çok ünlü bir mitolojik hikâye vardır. Adı“Pandora’nın Kutusu”dur. İki şekilde anlatılır.

​         “İnsanoğlunu yaratan Prometheus, insanın kendini koruyabilmesi için ona ateşi armağan etmek ister. Tanrıların Tanrısı Zeus, buna karşı çıkar. Fakat ateş, insanlara armağan edilir.

 ​Bunun üzerine, ateşin insanları şımarttığını ve güçlendirdiğini düşünen Zeus, kendilerini tanrılar kadar kuvvetli ve mutlu sanmaya başlayan ve o zamana kadar yalnız erkeklerden oluşan insanların başına onları güçsüz kılacak müthiş bir bela göndermek ister. Zeus, insanlara ateşin karşılığı olarak öyle bir kötülük verecektir ki, insanlar kendi yok oluşlarını mutlulukla kucaklayacaklardır. Bu kötülük kadındır.

​         Zeus, Oğlu Hephaistos’u çağırarak kil ve suyu karıştırmak suretiyle bir kadın şekillendirmesini emreder.Böylece ilk kadın yaratılmış odur. Bu kadının ismi Pandora’dır.  Tanrılar ve tanrıçalar Pandora’ya birçok hediye verir. Ama bu hediyeler arasında en önemlisi Tanrıların Tanrısı Zeus’un Pandora’ya verdiği bir kutudur. Zeus, Pandora’ya bu kutuyu açmamasını söyler. Fakat kadın merakı baskın gelir ve Pandora, kutuyu açar.

​         İşte buradan sonra hikâye ikiye ayrılır.

​         İlk anlatışa göre, Pandora kutuyu açınca, kutunun içinden hastalık, keder, ıstırap, yalan, riya, şehvetözetle insanları rahatsız edecek ve felakete götürecek bütün kötülükler çıkmaya başlar. Pandora, yaptığı hatayı anlar ve kutuyu hemen kapatır. Fakat kutunun içinden insanları yaşatacak olan yegâne kötülük kalmıştır. O kötülüğün adı umuttur.

​         İkinci anlatışa göre – ki benim de sevdiğim final- Pandora kutuyu açınca, kutunun içinden kötülükler değil sadece iyilikler çıkar. Ve tüm iyilikler cennete geri döner. Biri hariç… İnsanoğlunundünyadaki tüm zorluklarla ve kötülüklerle başa çıkabilmesini sağlayan bir iyilik, Pandora’nın kutusunun içinde kalır. İşte o umuttur.

​         Hikâyenin ardından söylenecek söz: Umut iyidir, kötüdür felsefi tartışmaları değildir. Hangi hikâye doğrudur, anlatılan hikaye bilmem neye göre yalandır tartışmaları da değildir.Söylenecek söz, bugünlerin geçeceği ve sağlık olacağıdır.Öyle ki, tüm dünya vazgeçse bile biri fısıldarmış, bir kez daha dene, diye. İşte o umutmuş. Umudumuza sahip çıkalım…