Büyümek ne zor şu hayatta! Çocukken büyümek ister insan, büyüdükçe çocuk olmak!

Daha az sorumluluk, daha az öfke, daha az kargaşa! Daha çok gülmek, daha çok bencil davranabilmek, daha umutlu bakabilmek hayata!

Aklıma Cemal Süreya geliyor birden, önce şöyle bir okuyun şu cümleleri, sonra bir kez daha okuyun daha yavaş, sonra daha yavaş ama daha sesli okuyun. Gözlerinizi kapayın ve dalın hülyalara…

“Çocuk olsam yeniden…

Bir tek düştüğüm için acısa içim

Ve kalbim; çok koştuğum için çarpsa

Sadece…”