Kırşehir’im son yıllarda müzikte kazandığı hamleyle adından sıkça söz ettirdi. UNESCO’nun “Müzik Şehri” unvanı boşuna verilmedi. Neşet Ertaş’ın havaları hâlâ bu topraklarda dolaşıyor. Ancak bu hafta Kırşehir, müzikten daha eski, daha derin, daha köklü bir mirasa kapı aralıyor. Neye? Türkçeye.
Ve bu kapıdan içeri şiir giriyor.
15-16 Aralık’ta düzenlenecek olan 1. Âşık Paşa Dil ve Şiir Festivali, sadece etkinlik takvimine işlenmiş bir kültür programı değil. Bana kalırsa, Türkçeye yeniden dönme çağrısıdır.
Kırşehir Belediyesi, “Şiirin Başkenti Kırşehir” sloganıyla yola çıkarak uzun soluklu bir gelenek başlatmak istiyor. Belediye Başkanı Selahattin Ekicioğlu’nun ifadeleri, bu festivalin yalnızca bugüne değil, geleceğe yatırım olduğunu gösteriyor. Âşık Paşa’nın izini sürmek, yalnızca bir şairi anmak değil; Türkçenin yüzyıllar önce verdiği varlık mücadelesini hatırlamaktır.
Garibnâme’nin 12 bin beyitlik o dev yapısının mesajı hâlâ canlıdır. “Bu topraklarda Türkçe konuşulur, Türkçe düşünülür, Türkçe yazılır.” Bugün bu cümleyi, yüksek sesle tekrar etmek her zamankinden daha önemli olduğunu da buraya yazmak istiyorum.
Festivalin programı da bu iddianın altını dolduruyor. Ülkenin farklı üniversitelerinden gelecek akademisyenler, şairler ve yazarlarla Kırşehir iki gün boyunca adeta büyük bir kültür meclisine dönüşecek. Ahmet Telli’nin onur konuğu olması ise ayrı bir anlam taşıyor.
Sosyologlardan edebiyatçılara, modern şiirin dilini tartışan şairlerden psikanalizle şiiri yorumlayan akademisyenlere uzanan bu geniş çerçeve, ülkemizde pek az festivalin cesaret edebileceği bir kapsayıcılık sunuyor. Hele ki ikinci gün yapılacak “Şiir ve Mekân; Şiir ve Kırşehir” söyleşisi… Bu oturum, Kırşehir’in sadece efsanelerle değil, modern şiirle de kuracağı yeni bağı işaret ediyor.
Bir kentin ruhunu değiştiren şey her zaman beton değildir; bazen tek bir mısra olur.
Ve belki o mısra, yüzyıllar önce Âşık Paşa’nın kaleminden çıkmıştır.
Kırşehir Belediyesi’nin bu çabası da bana tam olarak bunu düşündürüyor:
Belki de Kırşehir, Anadolu’nun tam ortasında yalnızca coğrafi değil, kültürel bir merkez olmaya hazırlanıyor. Müzikte bunu başardı; şimdi sıra dilde ve şiirde.
Dilerim bu festival, yıllar içinde büyür; uluslararası bir kimlik kazanır; Türkçenin yarınlarını konuşan bir platforma dönüşür. Dilerim gençlerimiz bu salonlara doluşur, imza masalarının önünde bekler, şiirin sıcaklığına yeniden temas eder.
Çünkü bir milletin geleceği yalnızca teknolojiyle, ekonomiyle değil; diliyle kurulur.
Dilini kaybeden, dünyayla bağını koparır. Kırşehir ise bu bağın tamirine küçük ama anlamlı bir taş koyuyor.
Âşık Paşa’yı rahmetle, Türkçeyi sevgiyle anarak bitireyim.