Geçtiğimiz günlerde bir tartışma programı izledim. Orada moderatör, tarihçi konuşmacılara, “Atatürk neden bir geometri kitabı yazdı?” sorusunu soruyor.
Konuşmacı bilim insanları şöyle cevaplıyor; “Şimdi geometri kitabı yazmaktan ziyade terimlerin Türkçeleştirmesi ve Türk vatandaşının anlaması hedefleniyor.” Diğer konuşmacı lafı alıyor ve şöyle diyor; “Kendisi matematiği çok seven biri, hepimiz basit matematik gördük. Şimdi ben size söylüyorum. Sadeleşmeden önceki bir kitaptan bir formül söylüyorum. ‘Bir müsellesin mesahati şathiyesi kaidesiyle irtifanın hâsılı darbının nısfına müsavidir.’ Atatürk döneminde çalışmadan sonra öyle oluyor. Bir Üçgenin alanı; tabanıyla yüksekliğinin çarpımının yarısına eşittir. Mesele anlaşıldı değil mi?”
Hakikaten tam olarak anlaşıldı. Atatürk, büyük bir hizmet yapmış. Eğer bu devrim yapılmasaymış biz bu kadar gayrisafi milli hâsılayı dahi göremezmişiz. Perişan olurmuşuz, perişan. Gelen geçen sömürürmüş bizi. Belki 100. Yılı bile göremeden savrulurmuşuz bilinmeyene…
Tabii bu konuda, işte “Millet bir gecede cahil bırakıldı. İnsanlar dedelerinin mezar taşını okuyamıyor.” gibi akla fikre uymayan yorumlarla da karşılaşıyoruz. Biri de diyor ki “Arapça öyle geniştir ki içinden on tane Türkçe çıkar.” Doğru mudur bilemiyorum ki, dil bilimci değilim. Ama velev ki doğru olsun. Buradaki çifte standardı da algılayabiliyor musunuz? Hani seçimden önce bir Türk malı olarak TOGG isimli araba tanıtıldı. Belki de yüz yıllık bir hayali gördük, gurur duyduk. Belki birçoğumuz edinmek istedik, satın almak istedik. Nerede bir TOGG görsek yanı başına gidip inceledik, belki fotoğraf çekindik. Aynı durum değil mi? Yani daha iyi arabalar varken neden illaki TOGG diyoruz. Çünkü bizim de o yüzden değil mi? Peki, Türkçe bizim değil mi?