Tarihçi Erhan Afyoncu’nun Yeditepe Yayınları’ndan çıkan “Yavuz’un Küpesi” isimli güzel kitabını okurken bir paragraf dikkatimi çekti. Paragrafın başlığı şöyleydi; “Belçika bir kaza sonucu kuruldu.” Paragrafta, genel olarak Belçika halkının tarihsel serüveni ve Belçika Devletinin kurulmasını konu alıyordu. Kısaca bahsetmek isterim:
Yüzyıllardır başka ülkelerin hâkimiyeti altında yaşayan ve adı bile belli olmayan Belçika, 1830 Ağustos’unda bir tiyatro oyununu izleyen seyircilerin galeyana gelip, bağımsızlık için Hollanda’ya karşı isyan etmelerinden sonra tarih sahnesine çıkmış. Hollanda hâkimiyeti altında yaşayan Belçika mezhep farkı yüzünden Hollanda ile bir birlik oluşturamamış. Hollandalılar 16. Yüzyılda Protestanlığı benimsemişler, Belçika ise Katolik kalmış. Hollanda Kralı Katolik kilisesini bypass etmeye çalışınca Belçika’da toz dumana karışmış. Fransa’daki 1830 ihtilaliyle başlayan yeni hürriyetçilik dalgası Belçika’ya bağımsızlık yolunu açmış. Belçikalılar, Fransız ihtilalinden kısa bir süre sonra Brüksel Operası’ndaki bir tiyatro oyunu sırasında galeyana gelerek Hollanda yönetimine karşı ayaklanmışlar ve Hollanda, gelişmeler üzerine Belçika’nın bağımsızlığına onay vermek zorunda kalmış. Asiler, bölgede yaşayan eski bir Kelt kavmi olan Belgalar’ın ismini devletlerine ad olarak seçmişler.
Tabii ki zor olmuştur Belçika’nın bağımsızlığının alınması. Fakat bizim bağımsızlığımıza giden yolla karşılaştırırsak; aradaki acı, gözyaşı, kan ve can farkı bizlere çok şey anlatır görüşündeyim. Hani, bazı hamasetlerde derler ya! “Bu ülke dedelerimizin kanıyla kuruldu.” Doğru mu? Doğru. Sonuna kadar doğrudur. Eksiği yok fazlası vardır. Kıymetini bilmek gerekir. Kıymetini ise; bağımsızlığımıza özellikle ekonomik ve sosyal bağımsızlığımıza sahip çıkarak bilmemiz gerekir. Laik Cumhuriyete, çok partili demokratik rejime, sosyal devletimize, Atatürk devrimlerine sahip çıkarak bilmemiz gerekir. Çok çalışarak, inatla, özveriyle kıymet bilmemiz gerekir, düşüncesindeyim.