Bugün Kırşehir’de 70’li yılları ve 80’li yılları yaşayan büyüklerime bir soru sormak istiyorum?

Biliyorsunuz. “Leylim Ley” gibi, “Merhaba” gibi, “Güneş Topla Benim İçin” gibi, “Karlı Kayın Ormanı” gibi başyapıtları yapan ve seslendiren, ayrıca “Sürü” gibi, “Yol” gibi yıllara meydan okuyan filmlerin müziklerini yapan ve “Mutluluk” gibi, “Huzursuzluk” gibi, “Leyla’nın Evi” gibi birçok çok okunan romanı birçok dile çevrilen, aynı zamanda yıllarca köşe yazarlığı yapan ve hatta İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan Adaylığıyla siyasetle uğraşan sanatçıdan, Ömer Zülfü Livaneli’den bahsetmek istiyorum.

Livaneli, 2007 yılında yayınladığı Remzi Kitabevi’nden çıkan “Sevdalım Hayat” isimli kitabının 181-182. sayfasında, korsan kasetlerinden, bu kasetler sebebiyle savcılığa verdiği ifadelerden, savunmalardan ve hatta korsan konserlerden bahsetmiş. Şimdi o paragrafı sizlerle paylaşmak istiyorum. Orada bizle ilgili bir bilgi var. Sorumda bu konu üzerine olacak.

“ Bir ara da konser korsanlığıyla başım derde girdi. Türkiye’nin her yöresinden karşılaştığım insanlar, beni söz verdiğim konserlere gitmemekle suçlamaya başladılar. Sokakta gördüğüm bir grup genç,” O akşam Muğla halkı sizi saatlerce bekledi.” diyordu. “Dağ köylerinden bile gelen olmuştu. Yazık!” Oysa ne Muğla konserinden haberim vardı ne de böyle bir söz vermiştim. Aynı şey Denizli’de, Kırşehir’de Antalya’da tekrarlanıyordu. Sonunda öğrendim ki iki adam, ellerinde benim afişimle il il dolaşıp ve menajerim olduklarını söyleyip konser turnesi bağlıyorlarmış. Aldıkları avansları cebe indirip ayrılıyorlarmış oradan. Sonra konser gününde toplanan halk da benim gelmediğimi sanıyormuş. Bunun üzerine Cumhuriyet Gazetesi’nde bir ilan vererek hiç menajerim olmadığını duyurmuştum. Ama geç olmuştu artık. Adamla da epey para vurmuşlardı.       

            Sorum şu? Kırşehir’de 70’li yılları ve 80’li yılları yaşayan büyüklerim bu korsan konserleri hatırlıyorlar mı? Acaba Kırşehir’den kimi veya kimleri tongaya düşürdüler?