Her zaman söylerim, yazarım; her ne iş yapıyorsak yapabileceğimizin en iyisini yapmamız gerekiyor. Ne demek istiyorum? Örneğin, şu an dövizdeki yükselişte, altındaki yükselişte, enflasyondaki yükselişte, uluslararası rekabetteki geriye düşüşte bireysel olarak bizim hiç mi sorumluluğumuz yok? Bence kesinlikle var. Belki genele olan oransal etki çok çok küçük de olsa mutlaka bizim de sorumluluğumuz var. Bakın tarihten birkaç örnek vermek istiyorum ne demek istediğimiz dair;
Bir sohbette Cumhuriyetin ilk yıllarında bir lise öğrencisi olan şairimiz Attila İlhan şöyle diyor; “Kendimizi cumhuriyetle o kadar özleştirmiştik ki, lise sıralarında göstereceğimiz başarının cumhuriyeti de güçlendireceğine inanıyorduk. Karnemizde zayıf olursa, sanki cumhuriyet de zayıflayacaktı…”
Yine Cumhuriyetimizin ilk yıllarında öğrenim hayatını sürdüren bugün kullanımda olan 10 TL’nin de arka yüzünde olan Ord. Porf. Dr. Cahir Arf şöyle diyor; “Çağdaş uygarlık düzeyine ulaşmayı hedeflemiş bir cumhuriyetin öğrencileri olmak bize öyle bir heyecan ve özgüven veriyordu ki çok sevdiğim matematikte dünyanın bütün problemlerini çözeceğimize, çözdükten sonra da yeni problemler üretip onları da çözeceğimize inanıyorduk…”
İşte böylesi bir ruhla var olabilsek, üste koya koya var olacağız kanaatindeyim. Ben böyle düşünüyorum. Tabii ki tartışılmalı, konuşulmalı artık bir yol haritası çıkarılmalı. Kısa, orta ve uzun vadeli olmak üzere…